Nöbetçi Eczaneler
Futbol, pahalı bir spor dalı. Çok büyük rakamlar ve filim içinde filimler dönüyor. O nedenle bütün kulüpler borç batağında. O nedenle çoğunlukla kulüp yöneticileri zengin veya çok para kazanma istidatı olanlardan seçiliyor.
Tabi, boşuna “paran varsa, derdin var.” dememişler. Kulüplerin nice taraftarları var ve bu taraftarları kendi safına çekmek için siyaset ister istemez devreye giriyor.
Bu durum nedeniyle İstanbul takımlarının başına geçmek için yarış olurken, taşrada da kulüp başkanlıkları birilerine yükleniyor. Bazı yerlerde de bu iş belediyelere kalıyor. Bu kez belediyeler harcanacak parayı topluyor, toparlıyor.
Yönetimi üstlenenler kendilerine verilen görevi yerine getirirken ceplerinden para çıkmadan veya az parayla işi kapatmak, bunun karşılığında da işlerini kovalayıp, büyütmenin hesabını yaparlar. Zorunlu olarak üstlendikleri görevi yerine getirirken de bol bol memleket sevgisinden bahsederler!
Oysa, başkan yapılanların aralarında öyleleri var ki memleketlerinde onları doğru-dürüst tanıyan bile yoktur. Zaten, yöneticilikleri bittiğinde de yöneticilik yaptıkları kulübün maçlarına dahi gitmezler.
Elbette, bütün kulüpler için böyle bir fotoğraf doğru olmayabilir ancak çoğunlukla tablo böyle.
O nedenle oldum olası “kulüpler yerinden yönetilsin” söylemleri havada kalmaya mahkûmdur. Kim parasını harcayıp, düdüğü başkasına verir?
Para sorunu ricayla, emirle, minnetle halledilse dahi yerelden parayı sağlıklı kontrol edip, başarılı bir takım kurmak zordur. Zira, bu her şeyden önce köklü bir organizasyon ister. Oysa yerelde birçok konuda olduğu gibi futbolda da geleneksel zincir yok olmuş durumda. Bundan sonra toparlanması da zor ve zaman alıcı. Her şeyden önce insanların umudu kırılmış.
Sanmayın, bu sadece futboldaki sorun. Yerelde önemli olacak, sosyal, kültürel, sportif vs. gibi faaliyetlerin hiçbirine sahip çıkacak bir anlayış yerleşmiş değil. Tam tersine mevcut atmosfer gittikçe kötüleşiyor.
Yerel üzerinden genelleştirilmesi mümkün olan bu manzara Rize’de çok daha belirgin. Bütün iyiniyetli gayretlerin elinden tutmak bir yana adeta batırılması için uğraşılıyor.
Bunu her şeyiyle, yaşayıp gördüm!
Bizler geldik, gidiyoruz ama şu cennet gibi ilimizin nice güzel şeyi tamamen harap olmasın diye çırpınmamız..
Ancak, olup, biteni görünce hiç mi, hiç umudum kalmıyor.
Yazık, hem de çok yazık..!
Adnan ONAY