Nöbetçi Eczaneler
İçim acıyor beee
Ne ara bu hallere geldik?
Baba baba değil, ana ana değil!
Bir fırtına gençliği katmış önüne sağa sola savurmakta!
Aile kavramı tarih olmak üzere
Çocuklar yabancıların ellerinde büyüyor
Gençlik başıboş bir halde sanki, dünyadan haberi yok!
Geçen izlediğim bir videoda “Türkiye’nin başkenti neresi?” diye sordular; zavallı çocuk sus-pus
“Anne-baba!” diyorsun; hiç umursamıyor!
Onlardan sürekli şikayetçi
“Neden daha çok paramız yok? Ben bu hayata lâyık mıyım? Doğurmasalardı beni” diyor.
Anne-babayı banka, evi de otel ve restoran zannediyor belli ki
Okul zaman geçirmek için gidilen yer gibi
Üniversite özgürlük alanı!
Hani yıllarca her sabah okul bahçelerinde
“Küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak!” diye haykırdıkları o cümlelerin hiç anlamı kalmamış
Hele devamında “Varlığım, Türk varlığına armağan olsun!” söylemine tamamen yabancılaşmışlar çünkü ne kılık kıyafetleri ne konuşmaları ne de davranışlarının Türklükle hiç mi hiç alakası yok!
Özellikle büyük şehirlere gittiğimde kendimi Batı ülkelerinin birinde gibi hissediyordum eskiden, şimdi maalesef virüs gibi kasabalara köylere kadar ulaştı bu hastalık!
Mutaassıp kesimlerde de durum farklı değil; onlar da çağa uymuş.
Dün tesettürlü iki genç kız ellerinde kağıt bardaklar; güle oynaya tıpkı Amerikan gençleri gibi geçip gittiler önümden
Şaşkınlıktan
“Yahu İslâm’da ayakta yeme-içme günahtır!” diyemedim tabi
Minibüse bindim, ellerim dolu zorla demirlere tutundum. Yan tarafta gene tesettürlü bir kızımız oturmuş; telefonda mesaj yazıyordu. Sanırım tırnakları takmaydı ve yüzünde ancak gece kulüplerinde görebileceğimiz türden aşırı makyaj vardı
Beni görse inanıyorum ki yer verirdi ama kafasını kaldırmadı bile.
Bu mu Müslümanlık?
Akşamları kulüpler, restoranlar tıklım tıklım doluyor. Eğlence denince akla ilk gelen nedense hep ‘alkol’ oluyor.
Genci, yaşlısı hepsinin ellerinde bardaklar…
Aklıma “Afyon Savaşları” geliyor ister istemez!
1800’lü yılların ortalarında İngiltere insanları afyonla uyuşturarak Çin’in büyük bir bölümünü sömürge haline getirmişti.
Hasılı; benliğimizi kaybettik ve yavaş yavaş birliğimizi de kaybediyoruz!
Uyanık olanlar uyuyanları dürtsün, yoksa hepimiz bir daha hiç uyanmamak üzere uykuya dalacağız?
Benim halâ umudum var!
Halâ içimizde hakkıyla
“TÜRKÜZ ve MÜSLÜMANIZ ELHAMDÜLİLLÂH” diyen birileri var?
Saygılarımla
Sebahat Karagöz