Nöbetçi Eczaneler
Dünya Şampiyonu Zeynep Erbil ana ocağı Ardanuç’a geldi. Zeynep başarıya giden yolu bize anlattı
1950 Yıllarında Ardanuç tan ayrılan Sıddık Yüksel’in Torunu Nilgün Erbil 2014 yılında bir Karadeniz turunda Ardanuç’ta Amcalarıyla buluşmuştu.2014 yılından sonraki dönemlerde Artvin’ in Ardanuç ilçesi Bereket köyüne ailece gelip gitmeleri Devam etti. Kızı Zeynep’in 2021 de İtalya’da paletli yüzme yarışmasındaki birincilik kazanması ve oğlu Enes’inde başarılı olmasını Ardanuç’taki Amcalarıyla paylaşması, Amcalarını gözyaşına boğmuştu.
Yaz Tatilini geçirmek için ailece geldikleri Ardanuç’ta sevinç gözyaşlarıyla karşılandılar.
“Annesi İstanbul’da Bizde Burada Ağladık”
Tuncer Yüksel(Zeynep ve enesin ikinci derecede büyük babaları)
Bu Nilgün ilk geldiği gün o kadar gururlandık’ ki yani Allah razı olsun kendi insanlarımızdan birisi yeğenimin geldi hoş geldi. Fakat Enes ve Zeynep bizi daha çok gururlandırdı yani inan ki Annesi İstanbul’dan ağladı bizde burda bende telefonda ağladım, gururlandım ya çocuktan Allah razı olsun. Çok başarılı geçti, orda başarı gösterdi. İstiklal marşımızı söyletti bize yani gerçekten annesi bana Ordan şey atardı telefonda bende buna bakarak, devamlı iki gece boyunca ağladım yani. Dedi.
Zeynep Elbir (Dunya şampiyonu); “Bende 7 yaşında başladım tıpkı abim gibi, Bakırköy de başladım ilk annemler sayesinde başladım faaliyetimiz olsun diye, antrenmanlara gittik ilk bizi yarışmaya sokmaya çalıştılar, girdik yüzdük. İlk sanırım bende Sultanbeyli olması lazım, girdim orda beğendiler ve devam etmemizi söylediler. Severek yaptığımız için devam ettik. Daha sonra 2014 senesinde Fransa’ya gittim orda en küçük benimdi orda derece olmadı ama bizim için tecrübeydi bizim için.2018 yılında paletli yüzmeyle tanıştım ve çok sevdim. Bizi çalıştırdılar, yarıştırdılar. İlk 3 e girdiğimiz için peşimizden devam ettiler.2019 da Macaristan’a gittim orda Dünya birinciliği aldım. Daha sonra çalışarak hedefimiz olan milli takıma girdik bu sene İtalya’ ya gittik beklemediğimiz başarıyla geldik. Dunya birinciliğiyle geldik burda çok güzeldi. Evet, biz kardeş olarak ilk Milli takıma beraber girerek Dünya şampiyonluğuna giden kardeşleriz biz.” ,
“2019 Da Macaristan’da Dünya Üçüncü Oldum.”
Enes Elbir(Zeynep’in Abisi 2021 İtalya’da Dunya 7.si);ilk 7 yaşındaydım ben. Bakırköy de başladım iste, ilerledik biz günler geçti, haftada bir gün gidiyorduk daha önceler de iyice alıştırdılar. Bende çok sevdim yüzmeyi zaten her gittiğimiz şehir dede yüzmeye devam ediyordum yani.
Suya illaki giriyordum derelere işte ondan sonra antrenman sayılarımı artırılarak, herhâlde beğendiler bende zaten Severek yapıyordum. Yüzmede ilk yarışa soktular beni, Sultanbeyli de bu teşvik yarışıydı soktular bende iyi başarılar kazandım. Derecelerim çok iyiydi zaten Severek devam ettim, her Zaman üstüne koydum ondan 4 sene önceydi; Fransa’da bir uluslararası yarışa gitmiştim yine orda da, saliselerle 3. lüğü kaçırmışım tabi. o zaman öyle tecrübem yoktu, fazla yarış görmemiştim. Ondan sonra 2019 senesiydi paletli yüzme yarışmasında Macaristan’a gittim, Macaristan’da Dünya üçüncülüğü aldım. Bu sene yine azimle çalışmaya devam ettim, sevdiğim sporun üzerine koya, koya devam ettik, Şimdi Milli takıma girdik. Türkiye rekorları kırdık. Dunya yedinciliği aldım. Finaller yüzdüm ve geri döndüm, başarılarla dönmek çok güzel Severek yapmaya devam edeceğim.”
“Bakacak Kimsem Yoktu, Yüzmeye Verdim Devamı Geldi. “
(Zeynep ve Enesin Annesi) Nilgün Erbil ;”Dedem1950 li yıllarda ailesini, eşini ve babamı alarak bundan ayrılmış bir Daha da gelmemişler. Ama amcamlar hep burada kalmışlar. Biz uzun süre babamda buraya gelmemiş ama babam vefat ettikten sonra 2014 yılında buraya geldik, Karadeniz turuna çıkmıştık. Turda buraya uğradık, ama amcamları mı hiç görmemiştim yani yolda görsem hiç tanımam o derece ama isimlerini biliyorduk. Çocukluğumdan beri biliyordum isimlerini. Bir geceydi geldiğimizde hatta bizi karşıladılar hani sanki onları her gün yani her yaz buraya geliyormuşum, her ay buradaymışım, bunlarla birlikteymişim gibi. Böyle bir sey değişik bir duygu oldu, yani tarif edemem. Çok başka bir şeydi. Çocuklar 2014 yılında buraya geldiğimizde Çocuklar yine yüzüyorlardı, o zamanda Türkiye başarıları vardı, Hep devam ediyordu yani amcamlara burdaki akrabalara hep bahsediyordum zaten başarılarından. Sosyal medyadan da takip ediyorlardı, ee sonra tabii milli sporcu olduklarından gurur başka bir şeydi. Herkes bizimle paylaştı. 2011 Aralık ayında başladılar, yüzmeye işe gitmek zorundaydım, bakacak kimsede yoktu çocuklar okul, ev, iş üçgeninde dolanmasınlar diye onlara bir faaliyet olsun diye biz yüzmeye başlattık. Haftada bir gün gitmeye başladılar, ondan sonrada devamı geldi.”.
Uğur İSTANBULLU/ARDANUÇ